ارزیابی رفتار الیاف در بتن‌های خودتراکم

ارزیابی رفتار الیاف در بتن‌های خودتراکم


ارزیابی رفتار الیاف در بتن‌های خودتراکم

نوع: Type: پایان نامه

مقطع: Segment: کارشناسی ارشد

عنوان: Title: ارزیابی رفتار الیاف در بتن‌های خودتراکم

ارائه دهنده: Provider: مجتبی گودرزی

اساتید راهنما: Supervisors: دکتر محمود نیلی

اساتید مشاور: Advisory Professors:

اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر فریدون رضایی و دکتر محمد شوشتری

زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: 8 دی 1400 ساعت 16

مکان ارائه: Place of presentation: آنلاین

چکیده: Abstract: امروزه به کارگیری و استفاده از بتن‌های خودتراکم در انواع سازه‌های پیچیده رو به افزایش است. بتن خودتراکم یک نوع بتن جدید است که در شرایط ویژه مانند ازدحام میلگرد، کاربرد مناسبی دارد. خواص این نوع بتن از لحاظ توانایی عبور، توانایی پر کردن و عدم جدایی باعث می‌گردد که بتن به طور همگن در قالب پخش شود و این مورد سبب افزایش درگیری و تقویت اتصال بین میلگرد و بتن می‌شود. بتن در برابر نیروهای کششی ضعیف می‌باشد و مقاومت خوبی از خود نشان نمی‌دهد، ضعف در برابر نیروهای کششی سبب ایجاد ترک در بتن می‌شود. ایجاد ترک و همچنین گسترش آن یکی از مشکلات بسیار مهم در سازه‌های بتنی ‌می‌باشد. برای رفع این مشکل و مقاومت در برابر نیروهای کششی، کنترل ترک و همچنین افزایش جذب انرژی الیاف به بتن اضافه می‌شود. با اضافه کردن الیاف به خصوص الیاف فولادی، مقاومت در برابر خوردگی، جذب انرژی، کنترل ترک و همچنین مقاومت کششی افزایش می‌یابد. الیاف‌های فولادی قلاب‌دار بسته به نوع قلاب‌هایی که در انتهای خود دارند، تقسیم بندی می‌شوند که هر چقدر تعداد قلاب‌ها افزایش یابد، مقاومت بیرون‌کشیدگی و درگیری بین بتن و الیاف بیش‌تر می‌شود. در این پایان‌نامه تاثیر الیاف‌های فولادی 3D, 4D, 5D بر خواص بتن‌های نرمال و خودتراکم با و بدون دوده‌سیلیس بررسی شده است. آزمایش بیرون‌کشیدگی بر روی الیاف‌های قلاب‌دار و همچنین الیاف مستقیم می‌باشد، همچنین آزمایش‌های تنش-کرنش و آزمایش مقاومت کششی بر روی نمونه‌های بتن خودتراکم و بتن نرمال حاوی ده درصد دوده‌سیلیسی با انواع الیاف‌های قلاب‌دار به حجم یک درصد الیاف فولادی در نظر گرفته شده است. تلاش شده است نتایج آزمایشگاهی بیرون‌کشیدگی الیاف، از طریق روش‌های عددی نیز صحت سنجی گردد. نتایج نشان داد که بتن‌های خودتراکم در هر دو حالت(با و بدون دوده‌سیلیسی) در مقایسه با بتن‌های نرمال، مقاومت بیرون‌کشیدگی و جذب انرژی بالاتری دارد. افزایش تعداد قلاب‌های انتهایی باعث افزایش درگیری و جذب انرژی در هر دو نوع بتن شده است. دوده‌سیلیسی در بتن نرمال سبب افزایش درگیری و جذب انرژی شده است. نتایج حاکی از آن است که بتن‌های خودتراکم مقاومت کششی بالاتری کسب کرده‌اند و همچنبن با افزایش قلاب مقاومت کششی و جذب انرژی بتن‌های خودتراکم افزایش یافته است.

فایل: ّFile: