بررسی آزمایشگاهی آبشستگی در اطراف ترکیبات دوتایی پایه پل با توجه به تغییرات فاصله و زاویه

نوع: Type: پایان نامه

مقطع: Segment: کارشناسی ارشد

عنوان: Title: بررسی آزمایشگاهی آبشستگی در اطراف ترکیبات دوتایی پایه پل با توجه به تغییرات فاصله و زاویه

ارائه دهنده: Provider: امیرحسین توپال - رشته عمران

اساتید راهنما: Supervisors: دکتر مجید فضلی

اساتید مشاور: Advisory Professors:

اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر جلال صادقیان

زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: 29شهریور 1402_ساعت 16الی18

مکان ارائه: Place of presentation: دانشکده فنی و مهندسی_سمینار2 عمران

چکیده: Abstract: پلها سازههای مهمی هستند که با اجراشدن در عرض رودخانه، ارتباط راهها را فراهم میسازند. بنابراین طراحی و اجرای صحیح این سازه بسیار اهمیت دارد. پدیده آبشستگی از مهمترین و اثرگذارترین عوامل در شکست سازه پل است. در اثر برخورد جریان با پایهپل و تشکیل گردابههای پیچیده پایینرونده، در بستر رودخانه فرسایش رخ میدهد و بهدنبال آن ایجاد حفره در اطراف پایه پل را در پی دارد. شناخت این پدیده و پیشبینی میزان تأثیر آن نقش اساسی در طراحی پلها دارد. بهطور کلی پژوهشهای زیادی در رابطه با آبشستگی پایهپل انجام شدهاست. در این تحقیق تغییرات پدیده آبشستگی در ترکیبات دوتایی پایهپل با تغییر فاصله بین پایهها از d1 تا d6 و زاویه قرارگیری آنها نسبت به امتداد جریان از 90 تا 0 درجه بررسی شدهاست. در هر آزمایش پایهها با موقعیت مناسب نسبت به یکدیگر در فلوم نصب شده و بعد از اتمام آن آزمایش، تغییرات توپوگرافی بستر با استفاده از عمقسنج نقطهای برداشت شدهاست. نتایج بدست آمده نشان میدهد که در فواصل ثابت d1 و d2 بین پایهها، با کاهش زاویه قرارگیری نسبت به امتداد جریان، پارامترهای حداکثر عمق حفره آبشستگی، طول حفره و عرض آن برای هردو حفره باالدست و پاییندست کاهش مییابد. در واقع با دور شدن پایهها از یک راستای عرضی )زاویه 90 درجه نسبت به امتداد جریان(، قدرت فرسایش گردابههای نعلاسبی ایجاد شده در اطراف هر پایه که درهم میآمیزند در بین پایه ها کاهش می یابد. برای فواصل بیش از دو تا چهار برابر قطر پایهها در بین آنها، با افزایش زاویه قرارگیری در حفره باالدست، حداکثر عمق آبشستگی و طول حفره کاهش و عرض آن افزایش یافتهاست. در همین فواصل پارامترهای حداکثر عمق و طول برای حفره پاییندست ابتدا افزایش و سپس کاهش یافته و همچنین عرض حفره پاییندست در فواصل d3 و d4 افزایش یافتهاست. برای فواصل بیش از چهار برابر قطر پایه ها، با افزایش زاویه قرارگیری در حفره باالدست، حداکثر عمق و طول حفره کاهش یافته و عرض آن افزایش یافتهاست. در همین فواصل ) d5 و d6)، با افزایش زاویه قرارگیری روند تغییر پارامترهای حداکثر عمق و طول در حفره پاییندست ابتدا افزایشی سپس کاهشی بوده و پارامتر عرض حفره کاهش یافتهاست. با افزایش زاویه قرارگیری و متمایل شدن پایه پاییندست به پشت پایه باالدست، روند تغییرات حداکثر ارتفاع پشته رسوبگذاری برای همه فواصل صعودی بودهاست.

فایل: ّFile: تنزيل فایل