تأثیر نسبت حجم کف در تعیین شیب‌های تافلی منحنی پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و ضریب ثابت استرن گری - دانشکده فنی و مهندسی
تأثیر نسبت حجم کف در تعیین شیب‌های تافلی منحنی پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و ضریب ثابت استرن گری
نوع: Type: پایان نامه
مقطع: Segment: کارشناسی ارشد
عنوان: Title: تأثیر نسبت حجم کف در تعیین شیب‌های تافلی منحنی پلاریزاسیون پتانسیودینامیک و ضریب ثابت استرن گری
ارائه دهنده: Provider: مبین احمدی - مهندسی عمران
اساتید راهنما: Supervisors: دکتر ابراهیم قیاسوند
اساتید مشاور: Advisory Professors: دکتر محمد مهدی رستگار
اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر جواد طاهری نژاد و دکتر سید مهدی حسینیان
زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: ساعت 10 - 1403/6/27
مکان ارائه: Place of presentation: سالن کنفرانس
چکیده: Abstract: با افزایش گرمایش جهانی، بخش ساخت به دلیل وزن مرده بالا و رسانایی حرارتی در تلاش برای یافتن جایگزینی برای بتن معمولی است. همچنین تعداد زیاد منافذ در فوم بتن باعث کاهش جذب حرارتی و صوتی می¬شود و در نتیجه سازه را برای تمامی شرایط آب‌وهوایی مناسب می¬کند. برای به‌کاربردن بتن¬های کفی در کارهای سازه¬ای و نیمه سازه¬ای باید در این نوع بتن نیز از آرماتور استفاده کرد. وجود درصد بالای حفرات هوا در مجاورت آرماتور اثر نامطلوبی بر رفتار الکتروشیمیایی آرماتور دارد به‌نحوی‌که تشکیل لایه انفعالی را با خطر مواجه می¬کند. روش¬های الکتروشیمیایی توسط محققین پیشین جهت ارزیابی نرخ خوردگی و توسعه لایه فیلم اکسید در فولاد مدفون در بتن و محلول شبیه-سازی شده مایع منفذی مورداستفاده قرار گرفته است. یکی از روش¬های تجزیه‌وتحلیل مکانیزم خوردگی فلز در بتن به‌وسیله اندازه¬گیری و رسم منحنی‌های پلاریزاسیون کاتدی و آندی صورت می¬گیرد که قسمتی از این منحنی¬ها که به‌صورت خط مستقیم است به ناحیه تافل موسوم است. مقدار مقاومت پولاریزاسیون پتانسیودینامیکی که نشان‌دهنده مقاومت آرماتور در مقابل اکسیدشدن است از شیب منحنی پتانسیل در مقابل جریان در نقطه جریان صفر به دست می¬آید و در پایان می¬توان جهت پیش¬بینی نرخ خوردگی و دانسیته جریان خوردگی از منحنی پولاریزاسیون پتانسیودینامیکی استفاده نمود. در این پژوهش ابتدا 5 طرح با نسبت آب به سیمان یکسان اما با درصدهای مختلف از کف جهت انجام آزمایش‌ها تعیین و پس از مشخص‌شدن طرح اختلاط آنها، در محل آزمایشگاه ساخته و به مدت 28 روز (4 هفته) در محیط مرطوب کیورینگ شدند. آزمایش‌های بررسی خوردگی فولاد مدفون در بتن اعم از آزمایش نیم‌پیل، آزمایش پلاریزاسیون خطی و آزمایش پلاریزاسیون پتانسیودینامیک پس از قراردادن نمونه‌های تمامی طرح‌ها در محیط خورنده حاوی سدیم کلراید با غلظت 5 درصد به‌صورت چرخه‌های هفتگی تر و خشک، انجام گردیده است. نتایج حاصل آزمایش‌ها نشان می‌دهد احتمال خوردگی ملات با 50 درصد کف پس از یک هفته قرارگرفتن در محیط خورنده سدیم کلراید بیش از 90 درصد می‌باشد و همچنین نتایج نیم‌پیل در بتن کفی با 50 درصد کف پس از 5 هفته نسبت به سایر طرح‌ها همواره بیش از 200درصد می‌باشد. الکترود مدفون در ملات پایه در محلول خورنده سدیم کلراید پس از 11 هفته در حالت غیرفعال می‌باشد. با افزایش درصد کف در طرح‌ها مقدار OCP کاهش میابد و اختلاف OCP طرح‌ها با یکدیگر باگذشت زمان بیشتر می‌شود. در هر دوره از آزمایش پتانسیودینامیک با افزایش درصد کف موجود در ملات شیب‌های آندی و کاتدی افزایش میابند. تغییرات شیب‌های آندی و کاتدی در ملات پایه با گذشت زمان روند قابل‌پیش‌بینی ندارد و در بازه ثابتی متغیر هستند. تغییرات ضریب استرن - گری در طرح با ملات پایه در 11 هفته ثابت بوده و تغییر نمی‌کند. تغییرات ضریب استرن - گری نسبت به زمان در تمامی طرح‌ها با ملات کفی همواره نزولی می‌باشد.
فایل: ّFile: تنزيل فایل