تاثیر هیدراتاسیون سطحی بر رفتار مکانیکی میله‌های نازک فولادی در محیط‌‎های قلیایی بتن

نوع: Type: پایان نامه

مقطع: Segment: کارشناسی ارشد

عنوان: Title: تاثیر هیدراتاسیون سطحی بر رفتار مکانیکی میله‌های نازک فولادی در محیط‌‎های قلیایی بتن

ارائه دهنده: Provider: علیرضا موسیوند - مهندسی عمران

اساتید راهنما: Supervisors: دکتر امیر رضایی صامتی

اساتید مشاور: Advisory Professors:

اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر فریدون رضایی-دکتر مجتبی نیلی

زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: ساعت 16 - 1403/11/7

مکان ارائه: Place of presentation: دپارتمان عمران

چکیده: Abstract: چكيده:‏ بتن مسلح یکی از مهم‌ترین مواد کامپوزیتی در مهندسی عمران است که با ترکیب الیاف فولادی، بهبود چشمگیری در عملکرد و پایداری ‏سازه‌ها ایجاد می‌کند. این الیاف با توزیع یکنواخت در ماتریس بتن، ترک‌های ریز را کنترل کرده و خواصی مانند مقاومت کششی، ‏خمشی و ضربه‌ای بتن را بهبود می‌بخشند. با پیشرفت علم و فناوری، تولید الیاف فولادی به صورت خیلی نازک در ابعاد میکرو و نانو نیز ‏امکان‌پذیر شده است. این الیاف نانومقیاس به عنوان تقویت‌کننده با توزیع یکنواخت در ماتریس بتن پراکنده شده و با اصلاح ‏ریزساختارها، کاهش تخلخل کل، تسریع تشکیل ژل هیدرات-سیلیکات-کلسیم و افزایش مدول یانگ، باعث بهبود ساختار کامپوزیت ‏سیمانی و افزایش چگالی آن می‌شوند‎.‎‏ با توجه به کاربردهای الیاف نازک فولادی در بتن، در این پژوهش به بررسی رفتار مکانیکی این ‏المان‌ها با به‌کارگیری شبیه‌سازی دینامیک مولکولی پرداخته شده است. در حالت کلی، به دلیل میل ترکیبی بالای آهن با اکسیژن، ‏عموما در معرض هوا یک لایه اکسیدی نازک بر روی سطح الیاف فولادی شکل می‌گیرد. قرارگیری این تقویت‌کننده‌ها در محیط قلیایی ‏بتن و حضور یون‌های هیدروکسید، منجر به تشکیل لایه جدید هیدروکسید آهن بر روی سطح الیاف می‌شود که می‌تواند تاثیر ‏قابل‌توجهی در رفتار مکانیکی این المان‌ها داشته باشد. از این رو در مدل‌سازی صورت گرفته، پس از ایجاد ساختار اولیه، شبیه¬سازی ‏فرآیندهای اکسیداسیون و هیدراتاسیون بر سطح میله‌های نازک فولادی در شرایط مختلف دمایی انجام می‌پذیرد. نمونه‌ها پس از ‏پایدارسازی در شرایط محیطی و کمینه‌سازی انرژی، تحت آزمون‌های مکانیکی متنوع قرار می‌گیرند‎.‎‏ نتایج بیانگر رابطه معکوس بین قطر ‏و استحکام نمونه‌ها است که این امر می‌تواند ناشی از کاهش نسبت سطح به حجم نمونه‌ها با افزایش قطر باشد. علاوه بر این، تشکیل لایه ‏اکسیدی روی سطح الیاف فولادی موجب افت چشمگیر تنش تسلیم می‌شود و این افت با افزایش ضخامت لایه اکسیدی تشدید می‌گردد. ‏با این وجود، در الیاف با قطر بیشتر، به دلیل کاهش نسبت سطح به حجم، تأثیر منفی لایه اکسیدی بر استحکام کمتر است. ریزنقص‌های ‏ساختاری شدت تأثیر متفاوتی بر رفتار مکانیکی نمونه‌ها در آزمون‌های فشاری و کششی نشان می‌دهند، به نحوی که در آزمون فشاری، ‏به دلیل تمرکز تنش بیشتر در نواحی معیوب، افت تنش شدیدتری مشاهده می‌شود. همچنین، افزایش دما با تسریع فرآیند اکسیداسیون، ‏موجب کاهش استحکام و مدول یانگ الیاف می‌شود. نتایج بیانگر آن است که تشکیل لایه هیدروکسیدی در سطح الیاف فولادی، تنش را ‏به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد. با این حال، در نمونه‌های با لایه اکسیدی ضخیم‌تر تحت فرآیند هیدراتاسیون، تأثیر منفی هیدروکسید ‏کمتر است. همچنین، با افزایش قطر میله‌ها و کاهش نسبت سطح به حجم، اثر هیدروکسید بر افت تنش به‌طور چشمگیری کاهش ‏می‌یابد.‏