بررسی رفتار الکتروشیمیایی پوششهای ایجادشده توسط اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی در حضور الکترولیت حاوی نانوساختارهای هیدروکسید لایه مضاعف بر بستر آلیاژ AZ31B منیزیم - دانشکده فنی و مهندسی
بررسی رفتار الکتروشیمیایی پوششهای ایجادشده توسط اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی در حضور الکترولیت حاوی نانوساختارهای هیدروکسید لایه مضاعف بر بستر آلیاژ AZ31B منیزیم

نوع: Type: پایان نامه
مقطع: Segment: کارشناسی ارشد
عنوان: Title: بررسی رفتار الکتروشیمیایی پوششهای ایجادشده توسط اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی در حضور الکترولیت حاوی نانوساختارهای هیدروکسید لایه مضاعف بر بستر آلیاژ AZ31B منیزیم
ارائه دهنده: Provider: مهدی اسدی - مهندسی مواد
اساتید راهنما: Supervisors: دکتر امید ایمانطلب-دکتر مزدک ایزدی
اساتید مشاور: Advisory Professors: دکتر آرش فتاح الحسینی
اساتید ممتحن یا داور: Examining professors or referees: دکتر مینو کرباسی-دکتر اسماعیل دماوندی
زمان و تاریخ ارائه: Time and date of presentation: ساعت 14 - 1403/11/16
مکان ارائه: Place of presentation: گروه مواد کلاس 71
چکیده: Abstract: در این پژوهش، بهبود رفتار خوردگی آلیاژ منیزیم AZ31 با استفاده از پوششهای اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی (PEO) و نانوساختارهای هیدروکسید لایه مضاعف (LDH) در غلظتهای مختلف (۰.۲۵، ۰.۵، ۰.۷۵ و ۱ گرم بر لیتر) مورد بررسی قرار گرفت. پوششهای PEO/LDH با افزودن نانوساختارهای LDH به الکترولیت پایه ایجاد شدند و تأثیر این نانوساختارها بر ریزساختار، خواص سطحی و رفتار خوردگی پوششها بهطور جامع مطالعه شد. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نشان داد که با افزایش غلظت LDH، ساختار پوششها متراکمتر شده و تخلخل و اندازه حفرات بهطور قابلتوجهی کاهش یافت. تخلخل و اندازه حفرات بهطور قابلتوجهی کاهش یافت. درصد تخلخل در نمونه حاوی ۱ گرم بر لیتر LDH به 87/3 درصد و میانگین اندازه حفره به 42/13 میکرومتر رسید. آنالیز پراش پرتو ایکس (XRD) و آنالیز عنصری EDAX حضور فازهای اکسید منیزیم و سیلیکات منیزیم و همچنین توزیع یکنواخت نانوساختارهای LDH در پوششها را تأیید کردند. آزمونهای خوردگی شامل طیفسنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک نشان دادند که پوششهای حاوی LDH مقاومت الکتریکی بالاتری داشته و نرخ خوردگی را بهطور چشمگیری کاهش میدهند. نمونه حاوی ۱ گرم بر لیتر LDH با بیشترین مقاومت لایه داخلی و خارجی، بهترین عملکرد حفاظتی را در برابر خوردگی ارائه داد. این پژوهش نشان میدهد که استفاده از نانوساختارهای LDH در پوششهای PEO میتواند بهعنوان یک راهکار مؤثر برای بهبود خواص حفاظتی آلیاژهای منیزیم در محیطهای خورنده مورد استفاده قرار گیرد و زمینهساز توسعه کاربردهای صنعتی این آلیاژها در شرایط خورنده باشد.
فایل: ّFile: تنزيل فایل