Shahab Kazemi

چكيده: امروزه استفاده از مواد مهندسي كامپوزيتي جايگزين استفاده از تركيبات مختلف شده است. از دسته كامپوزيت هاي حائز اهميت در صنايع ساخت و ساز و ساختمان، كامپوزيت هاي زمينه سيمان تقويت شده با انواع مختلف مي باشد. با توجه به مطالعات صورت گرفته مشخص شد كه بررسي خواص مكانيكي و فيزيكي نمونه هاي كامپوزيني زمينه بتن توليد شده با مقادير مختلف آب و پليمرپلي يورتان در دو حالت شامل ذرات تقويت كننده و فاقد ذرات تقويت كننده صورت نگرفته است. بنابراين در اين پژوهش نمونه هاي كامپوزيت زمينه سراميك تقويت شده با ماسه توسط مقادير مختلف آب و پليمر پلي يورتان در دو حالت حضور ذرات تقويت كننده (ماسه) و عدم حضور ماسه توليد شد. هدف بررسي خواص مكانيكي، فيزيكي و ريزساختار نمونه هاي توليد شده پس از غوطه وري در محيط هاي خورنده مختلف بود. به منظور بررسي تاثير مخرب محيط هاي خورنده، نمونه هاي توليد شده در مقادير مختلفي از آب، پليمر پلي يورتان و ماسه در الكتروليت هاي سود سوزآور 10 و 5 درصد و سولفوريك اسيد 10 و 5 درصد به مدت 70 روز غوطه ور شدند. در ادامه به منظور مشخصه يابي نمونه ها پس از غوطه وري، نمونه ها توسط آزمون هاي مكانيكي و فيزيكي مورد بررسي قرار گرفتند. به منظور بررسي خواص فيزيكي از آزمون چگالي سنجي استفاده شد. نتايج آزمون چگالي سنجي نشان داد كه چگالي نمونه هاي غوطه ور شده در سولفوريك اسيد در حدود 10 الي 20 درصد از نمونه هاي غوطه ور شده در سود سوزآور كمتر مي باشد. به منظور بررسي خواص مكانيكي نمونه ها از آزمون فشار استفاده شد. نتايج آزمون فشار نشان داد كه به صورت كلي استحكام نمونه هاي توليد شده با آب نسبت به نمونه هاي توليد شده با پليمرپلي يورتان در حدود 20 الي 30 درصد بيشتر مي باشد. از طرفي مشخص شد در صورت استفاده از ماسه و توليد نمونه هاي بتني كامپوزيتي، استحكام نمونه ها افزايش 75 درصدي از خود نشان مي دهند. اين در حالي بود كه در نمونه هاي توليد شده با پلي يورتان كه فاقد ذرات تقويت كننده ماسه هستند با افزايش مقدار پلي يورتان از مقدار 9 درصد تا 32 درصد، استحكام نمونه ها 95 درصد افت كرد. در نمونه هاي توليد شده با آب (فاقد ماسه)، با افزايش مقدار آب از 9 درصد تا حدود 18 درصد استحكام 80 درصد كاهش و پس از آن با افزايش مقدار آب تا حدود 22 درصد استحكام بهبود پيدا مي كند. بهبود استحكام در حدي نيست كه
Thesis summary

آلياژ آلومينيوم 7075 يك آلياژ داراي قابليت عمليات حرارتي پذير است كه به دليل استحكام بالا و استحكام خستگي خوب در صنايع هوايي و نظامي كاربرد زيادي دارد. اگرچه مقاومت كمتردر برابر خوردگي و هزينه توليد بسيار بالا مطلب مهمي است كه به عنوان مانعي در برابر گسترش كاربرد آن مطرح مي باشد. هدف از اين تحقيق بررسي خواص مكانيكي ورق هاي آلومينيوم جوشكاري شده به روش اصطكاكي اغتشاشي است. جوشكاري اصطكاكي اغتشاشي فرآيند نويني جهت اتصال دهي آلياژهاي فلزي در حالت جامد مي باشد كه اخيراً به منظور اتصال فلزات غير آهني نظير آلومينيوم، منيزيم و تيتانيوم كاربرد ويژه اي پيدا نموده است. در اين روش جوشكاري سرعت چرخشي ابزار، سرعت پيشروي ابزار، فشار ابزار، زاويه انحراف ابزار و شكل هندسي پين ابزار تأثير مهمي روي خواص و كيفيت جوش دارند. در تحقيق حاضر خواص كششي، رفتار شكست و ريزساختار اتصال ورق هاي آلومينيومي 7075 باضخامت mm4 در سرعت هاي چرخشي و پيشروي گوناگون موردبررسي قرارگرفته است. در ابتدا سعي شد با جوشكاري هاي مقدماتي و تغيير در نسبت پارامترهاي سرعت چرخش ابزار و سرعت جوشكاري محدوده پارامترهاي لازم براي دستيابي به اتصال جوش مناسب ازنظر ظاهري و بدون عيب تونلي معمول به دست آيد. سپس تأثير اين متغيرها بر روي خواص مكانيكي اتصالات جوشي حاصل به كمك تست هاي سختي سنجي از سطح مقطع جوش ، كشش و متالوگرافي بررسي شد. از ابزار با پين استوانه اي ساده در اين پژوهش استفاده شد. ريزساختار توسط ميكروسكوپ هاي نوري و الكتروني روبشي بررسي شد. آزمايش هاي كشش و سختي در عرض اتصال انجام گرفت. همچنين با كاهش نسبت سرعت چرخشي به پيشروي ابزار، خواص مكانيكي اتصالات جوشي افزايش و ميزان ازدياد طول كاهش پيدا مي كند. مشاهدات ريزساختاري و نتايج ريز سختي در سطح اتصال ها، نشان از ايجاد دانه هاي هم محور ريز و تبلور مجدد يافته اي در ناحيه مركزي جوش دارد كه به مراتب از دانه هاي فلز پايه ريزتر است. همچنين بيشترين سختي در منطقه جوش در ناحيه حوضچه جوش است كه سختي اين منطقه حدوداً HV 198 است. استحكام كششي نهايي و استحكام تسليم با افزايش نسبت سرعت بهبود مي يابد و بهترين تركيب از اين دو خاصيت در مقايسه با فلز پايه، در اتصال با سرعت چرخشي Rpm 500 و سرعت پيشروي mm/min 42 به دست آمد. با بهبود خواص كششي، محل شكست از ناحيه تلاطم جوش) در نسبت سرعت ه
Thesis summary