Morteza Heidari Mozaffar

فرونشست زمين يك خطر متداول زمين شناسي است. اين پديده باعث ايجاد تغيير در وضعيت توپوگرافي منطقه مي شود. از ديگر خسارت هاي فرونشست مي توان تخريب سيستم آبياري، از بين رفتن زمين هاي مستعد كشاورزي، ايجاد درز و شكاف در سطح زمين، فروچاله ها، ترك در سازه هاي مختلف، كج شدن تاسيسات مرتفع، جابه جايي پي ها، شكست و بيرون زدگي لوله جدار چاه ها اشاره كرد. مهم ترين عامل ايجاد فرونشست برداشت بي رويه آب هاي زيرزميني براي فعاليت هاي كشاورزي، صنعتي و شرب مي باشد. يكي از روش هاي پايش فرونشست تداخل سنجي راداري است. اساس كار اين روش استفاده از داده هاي فاز راداري بازگشتي از سطح زمين است. تغييرات ايجاد شده در سطح زمين سبب ايجاد اختلاف فاز در دو تصوير راداري در دو زمان مختلف در يك منطقه مي شود. به كمك مقايسه اين اختلاف فاز و مدل سازي آن، مي توان تغييرات سطح زمين را با نرخ ميلي متر بر سال اندازه گيري كرد. در اين مطالعه، از روش طول خط مبناي كوتاه (SBAS) براي محاسبه نرخ فرونشست در دشت كبودرآهنگ استفاده شد. 110 تصوير سنجنده Sentinel-1A مدار بالاگذر، در بازه زماني مارس 2017 تا دسامبر 2020 مورد پردازش قرار گرفت. در نتيجه اين پردازش ها 588 تداخل نما ايجاد شد. با توجه به نقشه فرونشست توليد شده، بيشترين ميزان فرونشست در دو محدوده مختلف در شمال شرقي و جنوب شرقي اين دشت رخ داده است. علت وقوع فرونشست زياد در قسمت جنوب شرقي دشت مربوط به وجود نيروگاه برق شهيد مفتح است كه براي خنك كردن توربين هاي خود به آب نياز دارد به همين دليل حدود 25 چاه با عمق 180 تا 200 متر در قسمت جنوبي اين نيروگاه حفر شده است. ميانگين نرخ فرونشست در كل دشت 16 ميلي متر بر سال محاسبه شد. در محدوده نيروگاه شهيد مفتح و اطراف آن سرعت فرونشست افزايش پيدا كرده و ميانگين نرخ فرونشست به 20 ميلي متر بر سال رسيده است. براي اعتبارسنجي و تفسير نتايج از اطلاعات چاه ها و اندازه گيري هاي صورت گرفته توسط GPS در بازه زماني 2015_2016 استفاده شد.
Thesis summary

آگاهي از انواع كاربري سطح زمين و فعاليت هاي انساني به عنوان اطلاعات پايه براي برنامه ريزي هاي مختلف، از اهميت ويژه اي برخوردار است. نقشه هايي كه نمايانگر چنين فعاليت هايي باشند، نقشه كاربري اراضي ناميده مي شود. به عبارت ديگر، اين نقشه ها شرايط فعلي و توزيع جغرافيايي نحوه استفاده از زمين در فعاليت هايي مانند كشاورزي، مديريت شهري و جنگلداري را نشان مي دهند. همچنين بيانگر پوششي هستند كه سطح زمين را فراگرفته اند. يكي از مهم ترين اطلاعات مورد نياز مديريت شهري، استفاده از نقشه هاي كاربري اراضي شهري و منطقه اي است. نقشه هاي كاربري اراضي هم از لحاظ تعداد كلاس هاي عوارض و هم از لحاظ جزئيات متفاوت هستند. تهيه چنين نقشه هايي با استفاده از روش هاي سنتي و تفسير عكس هاي هوايي، مستلزم صرف زمان و هزينه زيادي خواهد بود. با تصاوير ماهواره اي سنجش ازدور مي توان به صورت كلي برخي از كلاس هاي نقشه كاربري اراضي را تهيه كرد. اين كلاس ها مي توانند پوشش گياهي، خاك و عوارض ساختماني باشند. داده هاي سنجش ازدور امكان ديد وسيع با صرف هزينه و زمان كم را فراهم مي كنند. استفاده از طيف هاي مختلف امواج الكترومغناطيسي، پتانسيل زيادي براي تهيه نقشه هاي به روز كاربري اراضي شهري را دارند. سنجش ازدور مي تواند به عنوان ابزاري قدرتمند با بكارگيري داده ها از منابع مختلف و تلفيق آن ها با يكديگر براي طبقه بندي انواع كاربري اراضي مورد استفاده قرار گيرد. دراين پژوهش، از تلفيق تصاوير ماهواره اي Sentinel-1 و Sentinel-2 براي تهيه نقشه كاربري اراضي شهري استفاده گرديد. هدف از اين پژوهش دست يابي به دقت مناسب در طبقه بندي نقشه كاربري اراضي با تلفيق تصاوير نوري و راداري بود. براي اين منظور، طبقه بندي تصوير راداري به تنهايي، تصوير نوري به تنهايي، تصوير تلفيقي نوري و راداري حاصل از دو روشGram - Schmidt (G-S) و روش Discrete Wavelet Transform (DWT)، انجام شد. در اين پايان نامه، از الگوريتم هاي مختلف طبقه بنديSupport Vector Machine (SVM)، Neural Network (NN) و Minimum Distance (MD) استفاده شد. نتايج حاصل نشان مي دهد كه دقت طبقه بندي تصوير راداري به تنهايي در مقايسه با ديگر حالت ها، داراي كمترين دقت است. همچنين دقت طبقه بندي تصوير نوري به تنهايي نسبت به طبقه بندي تصوير راداري به تنهايي بهتر بود. دقت كلي و ضريب كاپا آن به روش ط
Thesis summary

نياز به اطلاعات هندسي ساختمان ها براي مهندسان، طراحان و مديران شهري اهميت بسيار زيادي دارد. با توجه به رشد و توسعه ي بالاي مناطق شهري و پيچيدگي عارضه هاي ساختماني، مرحله ي استخراج اطلاعات هندسي و مدل سازي ساختمان با دقت كافي انجام نشده است. در اين ميان نياز به يك روش خودكار جهت بهنگام سازي اطلاعات براي مدل عارضه هاي شهري در مورد ساختمان ها را مي طلبد. هدف اين تحقيق، ارائه روشي نيمه خودكار در فضاي سه بعدي جهت استخراج اطلاعات هندسي ساختمان ها با استفاده از تكنولوژي هاي نوين علوم ژئوماتيك همچون، فتوگرامتري پهپادي و ليزراسكنرهاي همراه است. روش پيشنهادي باتوجه به اهميت موضوع مديريت و نظارت بر ساختمان هاي نوساز، سه داده مختلف ابرنقطه ليزراسكنر همراه، ابرنقطه فتوگرامتري پهپادي و ابرنقطه تركيبي را روي ساختمان نوساز دانشكده مهندسي دانشگاه بوعلي سينا اجرايي كرده است. براي اين منظور در اين تحقيق پس از آماده سازي داده ها ابتدا با فرض اينكه عمده اطلاعات نماي ساختمان ها مسطح هستند، از دو الگوريتم MSAC و G-DBSCAN كه به ترتيب اجرا مي شوند براي استخراج محتمل ترين سطوح مسطح (صفحه ها) درفضاي مطالعه بهره گرفته شده است. سپس با استفاده از روش مثلث بندي دلوني نقاط لبه عارضه ها هر صفحه تشخيص داده شده، استخراج مي شوند. نقاط لبه استخراج شده از يك فرايند طبقه بندي عبوركرده و برچسب گذاري مي شوند. سرانجام با استفاده از روش كمترين مربعات به نقاط هر كلاس خط برازش داده مي شود تا اندازه ابعاد آن ها با استفاده از روش فاصله اقليدوسي محاسبه شوند. با مقايسه نتايج بدست آمده از هر داده با روش كلاسيك (برداشت با توتال استيشن و ترسيم دستي)، داده ليزراسكنر كمترين اختلاف را براي قسمت هاي پايين نماي ساختمان دارد (كمتر از cm 5) و با افزايش ارتفاع اين مقدار حداكثر تا cm 10 افزايش مي يابد. داده فتوگرامتري پهپادي نيز اختلاف هاي اندازه گيري شده براي كل نماي ساختمان تقريبا ثابت بوده و تغييرات چنداني ندارد (حداقل cm5 و حداكثر cm 8). اين در حالي است، داده تركيبي در كل سايت حداكثر اختلاف cm 5 را دارد. با مقايسه نتايج بدست آمده و واقعيت موجود، داده تركيبي از ميان داده ها بيشترين تناسب را با واقعيت دارد(كامل بودن: 100% و صحيح بودن: 100%). همچنين، با مقايسه نتايج كيفي بدست آمده از داده تركيبي و نقشه نما ساختمان كه توسط شر
Thesis summary

توليد نقشه توپوگرافي به روش فتوگرامتري پهپادي، جايگزيني براي نقشه برداري سنتي در بسياري از پروژه هاي عمراني شده است. فتوگرامتري پهپادي به دليل توسعه سريع سخت افزار و نرم افزار قابل استفاده در بسياري از كاربردهاي ژئوماتيك از جمله كشاورزي، جنگلداري، باستان شناسي و معماري، مديريت اضطراري و نظارت بر ترافيك مي باشد. امروزه، در نقشه برداري محدوده هاي پروژه هايي خطي مانند: راه ها، كانال هاي انتقال آب، خطوط انتقال نيرو (برق و گاز)، خطوط ريلي و مشابه آن ها، شيوه فتوگرامتري پهپادي استفاده مي شود. فتوگرامتري پهپادي باتوجه به هزينه كمتر، قدرت تفكيك مكاني و زماني بيشتر و انعطاف پذيري در اخذ تصاوير در مقايسه با ديگر روش هاي هوايي و فضايي مرسوم، به عنوان جايگزيني مناسب ظاهر شده است. ارزيابي و تضمين دقت براي نقشه هاي توپوگرافي اهميت بسيار زيادي دارد. آگاهي از تعداد و نحوه توزيع نقاط كنترل در سراسر محدوده پروژه و شيوه تصويربرداري بهينه در توليد اين نقشه ها اثرگذار است. دراين پايان نامه، براي دست يابي به بهينه ترين حالت تصويربرداري و بيشترين دقت در توليد نقشه هاي توپوگرافي اين نوع پروژه ها، اثرات پارامترهاي طراحي پرواز، تعداد و نحوه توزيع نقاط كنترل موردمطالعه قرار گرفت. همچنين تأثير استفاده از تجهيزات تعيين موقعيت دقيق مراكز تصوير بر كاهش تعداد نقاط كنترل موردنياز نيز موردبررسي قرارگرفته است. پردازش تصاوير بدون اطلاعات دقيق مراكز تصوير با نقاط كنترل، پردازش تصاوير با اطلاعات دقيق مراكز تصوير و بدون استفاده از نقاط كنترل و پردازش تصاوير با اطلاعات دقيق مراكز تصوير و نقاط كنترل، در دو حالت پرواز با ارتفاع ثابت و مقياس ثابت مدنظر قرار گرفت. از 25 نقطه اي كه مختصات دقيق آنها توسط سيستم تعيين موقعيت جهاني به صورت ديفرانسيلي اندازه گيري شده بود، 18 نقطه كنترل زميني و 7 نقطه به عنوان نقطه چك در نظر گرفته شد. كنترل مختصات ارتفاعي نقاط با استفاده از روش ترازيابي مستقيم هندسي انجام شد. براي ارزيابي دقت نتايج، ميزان خطا و صحت كار انجام شده عمليات ترازيابي به صورت رفت و برگشتي ميان تمامي نقاط كنترل و چك انجام شد. ارزيابي ميزان دقت و صحت شيوه فتوگرامتري پهپادي در توليد نقشه هاي توپوگرافي مربوط به پروژه هاي خطي، بر اساس معيار جزر ميانگين مربعات خطاها براي نقاط كنترل و چك انجام شده است. علاوه بر م
Thesis summary

پديده تغيير اقليم به عنوان چالشي جهاني بر زمينه هاي اجتماعي، اقتصادي و كشاورزي اثرات قابل توجهي دارد. از جمله شواهد عمده تغيير اقليم، تغيير چرخه هاي دمايي و الگوهاي توزيع زماني و مكاني بارش مي باشند كه ريشه در عوامل طبيعي و يا در نتيجه فعاليت هاي بشر شكل گرفته اند. آگاهي از روند و پيامدهاي تغييرات اقليمي مي تواند در راستاي برنامه ريزي و مديريت صحيح منابع استفاده شود. در اين پژوهش روند تغييرات عناصر اقليمي كمينه و بيشينه دماي هوا و بارش متوسط ماهانه در محدوده مكاني استان همدان، با توجه به داده هاي سنجش از دور در دسترس و به كمك روش شبكه عصبي مصنوعي (ANN) مورد تحليل قرار گرفت. رونديابي عناصر اقليمي دماي هواي بيشينه و كمينه نسبت به بارش ماهانه با دقت بالاتري همراه بود. در گام بعدي سري هاي زماني شاخص شانزده روزه پوشش گياهي تفاضلي نرمال شده (NDVI) و شاخص ماهانه شدت خشكسالي پالمر (PDSI) در يك دوره زماني 20 ساله (2001 تا 2021) دريافت و در ارتباط با سري هاي زماني داده هاي اقليمي به منظور بررسي پيامدهاي تغيير اقليم احتمالي بر وضعيت پوشش گياهي و خشكسالي مدل سازي شدند. مدل سازي خشكسالي به كمك دو روش جنگل تصادفي (RF)و ANN با معرفي سري هاي زماني داده هاي اقليمي به عنوان متغيرهاي پيش بيني كننده و سري هاي زماني PDSI به عنوان متغير پاسخ پياده شد. در حالي كه مدل سازي تأثيرات تغيير اقليم بر پوشش گياهي بر اساس سنجه هاي فنولوژي پوشش گياهي استخراج شده از سري هاي زماني NDVI اجرا شد. طول دوره رشد (LS)، مقدار شاخص پوشش گياهي در اوج رشد و سطح زير نمودار در دوره رشد پوشش گياهي (SI) از جمله سنجه هاي فنولوژي استخراج شده بودند كه به وسيله سري هاي زماني كمينه و بيشينه دماي هوا و بارش مدل سازي و پيش بيني شدند. اعتبارسنجي نتايج نشان داد كه شيوه RF در مقايسه با ANN عملكرد بالاتري در مدل سازي تغييرات فنولوژي پوشش گياهي و خشكسالي داشت؛ R2 ميان مقادير پيش بيني شده و مقادير مرجع براي متغيرهاي SI، مقدار شاخص پوشش گياهي در اوج رشد و PDSI حاصل از روش RF به ترتيب 0.57، 0.59 و 0.71 برآورد شد. اين مطالعه نشان داد كه روند تأثير طولاني مدت عناصر اقليمي بر تغييرات خشكسالي در قياس با پوشش گياهي، محسوس تر مي باشد كه مي تواند به دليل تأثيرپذيري بيشتر پوشش هاي گياهي از عوامل انساني و پيچيدگي بالاتر پوشش هاي گياهي مر
Thesis summary

كشف و شناسايي تغيير عوارض سطح زمين و همچنين آگاهي از آن براي برنامه ريزي صحيح و توسعه پايدار، امري ضروري است. بررسي روند رشد شهرها براي حل مسائل محيط زيستي و همچنين ايجاد امكان ارائه خدمات بهينه به شهروندان لازم است. پايش رشد شهرها با سري زماني از تصاوير ماهواره اي و تكنولوژي سنجش ازدور امكان پذير است. داده هاي سنجنده هاي ماهواره اي، منابع با ارزشي در شناسايي محيط شهري هستند كه مي توانند به صورت محلي و جهاني مورد استفاده قرار گيرند. پيش تر تنها داده هاي سنجنده هاي اپتيكي براي تحليل رشد شهرها مورد بررسي قرار مي گرفتند. اما امروزه سنجنده هاي زيادي از جمله سنجنده هاي راداري نيز براي بررسي اين موضوع، مورد استفاده قرار مي گيرند. استفاده از داده هاي سنجنده هاي SAR در كنار سنجنده هاي اپتيكي مي تواند دقت پايش رشد شهرها را افزايش داده و آن را كاربردي تر كند. به عبارتي، اين سنجنده ها امكان پردازش دقيق تر سطح زمين و ايجاد نقشه رشد شهرها را فراهم مي كنند. روش هاي تلفيق در سه سطح پيكسل، ويژگي و تصميم گيري توسعه يافته است. كاربردهاي مختلف و به منظور دريافت اطلاعات خاص، از روش هاي تلفيق در سطح ويژگي و تصميم گيري استفاده مي شود. در مدل هاي پيشنهادي اين پايان نامه، پايش تغييرات شهر كرمانشاه، با استفاده از داده هاي سري زماني اپتيكي Landsat-8 و Sentinel-2و داده هاي راداري Sentinel-1 به صورت مجزا و تلفيقي با ارائه روش پيكسل مبنا و با تكيه بر الگوريتم هاي SVM و RF به صورت نظارت شده و نظارت نشده با كمك حد آستانه به صورت بصري، مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته است. با مقايسه روش هاي انجام شده، روش هاي تلفيق تصاوير اپتيكي و راداري با استفاده از الگوريتم ماشين بردار پشتيبان (SVM) در حالت نظارت شده بيشترين دقت را در ميان روش هاي ديگر به خود اختصاص داده اند.
Thesis summary

شبكه هاي توزيع آب ازجمله تأسيسات زيربنايي شهري هستند كه ساخت و نگهداري آن ها بسيار پرهزينه و زمان بر است. نبود اطلاعات دقيق، صحيح و كافي براي شبكه هـاي توزيـع آب شـهري، از مهم ترين مشكلات شركت هاي آب و فاضلاب در مديريت بهينه شبكه مي باشد. همچنين با توجه به اين كه شبكه هاي توزيع آب درون خاك اجرا مي شوند؛ نمي توان با انجام بازرسي هاي دوره اي سطحي، مشكلات آن ها را شناسايي و براي رفع آن ها اقدام نمود. بنابراين معمولاً زماني مشكلات نمايان مي شود كه تبديل به شكست يا نشت آب شده باشند؛ لذا شناخت علمي علل ايجاد حوادث در شبكه هاي توزيع آب در راستاي افزايش عمر اين سازه ها امري ضروري است. راه اندازي سيستمي كه بتواند اطلاعات شبكه را حفظ نمايد و قابليت تحليل به منظور بهره برداري و استفاده درست از اين شبكه ها را داشته باشد، مي تواند براي طراحي و اجراي آن ها مفيد باشد. ازآنجاكه شبكه هاي توزيع آب در بسياري از شهرهاي ايران قدمت زيادي دارند، بازسازي و نوسازي آن ها نيز از اهميت انكارناپذيري برخوردار است. با توجه به ماهيت مكاني و عدم قطعيت پارامترهاي شبكه توزيع آب امكان تجزيه وتحليل حوادث آن با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني و منطق فازي ميسر است. با تحليل مكاني حوادث و اتفاقات شبكه و خوشه بندي فازي آن ها، مي توان وضعيت شبكه را بررسي كرد و براي بازسازي و نوسازي قسمت هاي مختلف شبكه از آن بهره گرفت. تاكنون روش هاي زيادي براي وزن دهي به پارامترهاي مؤثر بر شكست لوله ها شكل گرفته و موفقيت هايي درزمينه پيشبيني خطر شكست نيز به دست آمده است. در اين پژوهش براي تحليل شكست لوله از دادههاي مربوط به دو شبكه توزيع آب استفاده شده است. در مرحله اول با پياده سازي منطق فازي در محيط نرم افزار ArcGIS، نقشه ميزان خطر شكست در لوله ها حاصل گرديده است. مقايسه نقشه حاصل با اطلاعات موجود از سوابق شكست نشان مي دهد روش انجام شده تطابق خوبي با واقعيت دارد. در ادامه، با اعمال منطق فازي در محيط نرم افزار متلب منجر به ايجاد سيستمي براي پيش بيني شكست در شبكه شده است. نتايج پياده سازي روش روي داده هاي نمونه خطاي جذر ميانگين مربعات 38/0 را نشان داد. سيستم حاصل مي تواند براي مديريت شبكه هاي توزيع آب، به ساير شبكه ها تعميم داده شود.
Thesis summary

آزمايش سهمحوري يكي از مهمترين آزمايشهاي علم مكانيك خاك و سنگ است. دادههاي بهدست آمده از آزمايش سهمحوري، براي تعيين خواص مكانيكي از قبيل پارامترهاي مقاومت برشي، چسبندگي ظاهري، زاويه اتساع و تغيير حجم مواد مختلف مورد استفاده قرار ميگيرند. اندازهگيري تغيير حجم و كرنش موضعي نمونه خاك در طي آزمايش سهمحوري زماني كه تحليل رفتار مكانيكي خاك مدنظر باشد ضروري است. در آزمايش سهمحوري اشباع، تغيير حجم نمونه خاك مستقيما با اندازهگيري ورود و خروج آب حفرهاي، توسط لوله مدرج شيشهاي پنل دستگاه و يا دستگاه كنترل حجم سنجيده ميشود. اين روش در خاكهاي غيراشباع كاربرد نداشته زيرا عالوهبر آب ميان حفرهاي، فشار هوا نيز در داخل نمونه وجود دارد كه ممكن است تغيير كند. در اين پژوهش يك روش جديد براي اندازهگيري كرنش حجمي و كرنش موضعي بر مبناي پردازش تصوير و فتوگرامتري معرفي شده است. اين روش شامل تصويربرداري از نمونه در حين آزمايش، سهبعديسازي نمونه و تحليل آن براي بهدست آوردن پروفيل نمونه خاك استفاده ميشود. هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي توزيع غيريكنواخت كرنش درون نمونه سهمحوري و همچنين محاسبه كرنش حجمي نمونه طي مراحل مختلف بارگذاري، از طريق پايش و تشخيص مختصات نقاط در نمونه است. در اين پژوهش از تركيب خاك ماسه 161 فيروزكوه با 40 درصد الي استفاده شده است. نمونه خاك با درصد تراكمهاي نسبي 90 و 30 درصد درون قالب دستگاه سهمحوري ساخته شده و تحت تنشهاي همهجانبه 100 ،200 و 300 كيلوپاسكال قرار ميگيرد. سپس با استفاده از يك دوربين كاليبره شده در حين بارگذاري از نمونه خاك تصويربرداري انجام ميشود. جهت بهدست آوردن كرنش موضعي، بر روي نمونه خاك نقاط كدگذاري شده قرار داده شد و جابجايي آنها طي مراحل مختلف بارگذاري مورد مطالعه قرار گرفت. پس از مدل كردن نمونه خاك با استفاده از نرمافزارهاي فتوگرامتري نظير Photomodeler و Metashape Agisoft و بهدست آوردن مختصات نقاط، كرنش موضعي هر يك از نقاط بر روي سطح نمونه بهدست آمد. نتايج بهدست آمده از اين پژوهش نشان ميدهد كه روش ارائه شده ميتواند كرنش حجمي و موضعي نمونه را با دقت بسيار زياد، در سه بعد، اندازهگيري كند. دراين روش، با بهرهگيري از اصول فتوگرامتري و پردازش تصاوير، مختصات نقاط با دقت زياد بهدست آمد كه ميتوان از آن جهت بهدست آوردن كرنش موضعي نمونه در جهات مختلف استفاده كرد. استفاد
Thesis summary

دماي سطح زمين يكي از مهمترين پارامترهاي مورد نياز تحقيقات علوم زميني به حساب مي آيد. گرم شدن جهاني و افزايش دماي سطح زمين به عنوان يكي از نگراني هاي مهم زيست محيطي محسوب مي گردد. بنابراين لازم است دماي سطح زمين به صورت دقيق و در قالب سطح برآورد گردد. در سال هاي اخير با توجه به رشد روز افزون شهرها و جمعيت ناشي از آن، بررسي و تحليل پارامترهاي افزايش دماي سطح زمين به عنوان يكي از مهترين موضوعات روز جهان مي باشد. افزايش دما در شهرها موجب پديده مخرب زيست محيطي به نام جزاير حرارتي شهري مي شود. دماي برخي از شهرها يا مناطق شهري در مقايسه با محدوده اطرافشان يا حومه شهر به طور قابل ملاحظه اي افزايش مي يابد، كه اين پديده را جزيره حرارتي شهري مي نامند. با وجود آنكه رشد و افزايش شهرنشيني به عنوان تاثيرگذارترين عامل افزايش دماي سطح و تشكيل جزاير حرارتي شهري مطرح است، اما تجزيه و تحليل الگوهاي مكاني-زماني و تحولات وابسته به آن رشد چنداني نداشته است و با توجه به اينكه با چه الگويي در سطح شهر در حال تغيير مي باشد، نكته اي قابل تامل مي باشد. با استفاده از تحليل تصاويرماهواره اي در زمان هاي مختلف، امكان بررسي اين پديده وجود دارد و مي تواند به مديران شهري براي تصميم گيري آگاهانه تر در جهت بهبود محيط شهري كمك كند. براي به دست آوردن دماي سطح زمين، شاخص هاي طيفي، كاربري اراضي و پوشش زمين در شهر تهران، از سري تصاوير ماهواره لندست در بازه 2000 الي 2019 استفاده شد و عوامل مكاني را كه بر دماي سطح زمين تأثير مي گذارند بررسي شد. بازيابي دماي سطح زمين با استفاده از الگوريتم تك كانال انجام شد و براي ارزيابي نتايج آن از ايستگاه هاي سينوپتيك شهر تهران استفاده شد. براي ارزيابي دقت روش پيشنهادي در تعيين اختلاف بين دماي حاصل از تصاوير ماهواره اي و ايستگاه هاي سينوپتيك از ضريب همبستگي پيرسون و ريشه ميانگين مربع خطا به عنوان معيار نسبي و كمي ارزيابي استفاده گرديد. در نهايت نتايج نشان داد كه روش پيشنهادي داراي دقت نسبي 98/0 و مقدار ريشه ميانگين مربع خطاي 78/2 مي باشد. فاكتورهاي مكاني شامل(NDVI) Normalized Difference Vegetation Index، Normalized Difference Built-up Index ( NDBI)،Normalized Difference water Index ( NDWI) ، Digital Elevation Model (DEM)، Building Density (BD) و Road Density (RD) مي باشد. چه
Thesis summary

در ايران اكثر حوضه هاي آبريز به ويژه حوضه هاي آبريز كوهستاني و صعب العبور فاقد ايستگاه هاي اندازه گيري هيدرولوژيكي به تعداد كافي مي باشند. همچنين، بعضي از ايستگاه ها براي مدت طولاني فاقد آمار هستند. در مدل سازي حوضه ها كه فرآيندهاي مختلف هيدرولوژيكي را تركيب مي كند، وجود داده هاي هيدرولوژيك كافي، نقش مهمي دارد. كاربرد مدل هاي مفهومي و رياضي هيدرولوژيكي، به عنوان ابزار ارزيابي پاسخ حوضه، در برابر بارگذاري هيدرولوژيك، مستلزم واسنجي مدل و يا به عبارتي برآورد پارامترهاي مدل با هدف بيشترين تطابق نتايج مدل با مقادير مشاهداتي است. با افزايش تعداد پارامترها در روش هاي واسنجي و اعتبارسنجي خودكار، جست وجوي سيستماتيك در فضاي چندبعدي پارامترها اهميت مي يابد. در اين پايان نامه، واسنجي خودكار مدل هيدرولوژيكي SWAT در حوضه كوهستاني الوند با استفاده از الگوريتم SUFI2 مدنظر بوده و نتايج برآورد رواناب روزانه با ماهانه تحليل و با يكديگر مقايسه شدند. در اين مطالعه از نسخه 2012 مدل SWAT براي پيش بيني رواناب استفاده گرديد و براي واسنجي و اعتبارسنجي، از بسته نرم افزاري SWAT-CUP ورژن 2019 استفاده گرديد. در محدوده موردمطالعه، از داده هاي دو ايستگاه سينوپتيك و سه ايستگاه هيدرومتري استفاده گرديد . در ايستگاه همدان از داده هاي تابش، بارش، رطوبت، باد، دما و ايستگاه تويسركان هم از داده هاي بارش، رطوبت، باد، دما (كه دستگاه هاي اندازه گيري تابش فقط در ايستگاه سينوپتيك همدان موجود بود ) به صورت روزانه از سال 2003 تا سال 2017 استفاده گرديد . در مدل SWAT، داده ها بايستي به صورت منظم به مدل معرفي گردد . چهار ايستگاه هيدرومتري مورد شبيه سازي رواناب قرار گرفت. اولين دليلي كه ضريب دقت مدل را بالا برد گرم كردن مدل بود . دوره گرم كردن اهميت زيادي در شبيه سازي هاي هيدرولوژيكي دارد. با دوره گرم كردن 6 سال ميزان ضريب همبستگي و ضريب نش ساتكليف در ايستگاه صالح آباد 2/0 و در ايستگاه هاي ديگر را به اندازه 15/0 تغيير را نشان داد و در شبيه سازي و كاليبره كردن، نتايج رضايت بخشي بدست آمد. در حالت دوم، با توجه به اين كه در مدل سازي اوليه، ميزان دبي پيك خيلي كمتر از مقادير واقعي پيش بيني شده محاسبه مي شد، بنابراين تغييرات مقادير بارندگي و دما نسبت به ارتفاع در مدل اعمال شد . اين تغيير توسط محدوده هاي ارتفاعي در مدل صورت
Thesis summary